...

Wratten worden veroorzaakt door virussen van de familie van het papillomavirus (HPV) met epitheliaal tropisme, die teruggevonden worden op het huidoppervlak van heel wat gezonde dragers. Besmetting kan gebeuren door rechtstreeks huidcontact, hoofdzakelijk door auto-inoculatie of onrechtstreeks via besmette huidschilfers (sporthallen, collectieve douches, zwembad...). De incubatietijd van het virus varieert, afhankelijk van de immuunstatus van de persoon. Huidmicrotraumata en vochtige omgeving bevorderen de overdracht.klassieke wratten ( verrucae vulgares): de meest voorkomende bij kinderen en adolescenten, voornamelijk ter hoogte van de handrug en de vingers, hard koepelvormig, ruw en verheven. Wratten op de nagelwal kunnen verantwoordelijk zijn voor pijnlijke veranderingen wanneer ze worden losgetrokken. Op andere delen van het lichaam kunnen ze een filiform aspect aannemen (ex: verruca filiformis in het gezicht).wratten op de voetzool ( verrucae plantares): voornamelijk gelegen op de drukzones van de voeten, worden soms gekenmerkt door een middenvlek met zwarte punten die kunnen bloeden. Vaker zijn ze pijnlijk bij het lopen of maken dit quasi onmogelijk. Mozaïek wratten, oppervlakkig, in elkaar overlopend, al dan niet pijnlijk komen ook voor op de handen.platte wratten ( verrucae planae): veel zeldzamer, vaak gelokaliseerd in het gezicht of op de handrug en gegroepeerd in vlekken of strepen. Ze worden niet routinematig behandeld vanwege het hoge risico op littekens.Hun uiterlijk wordt bepaald door de sub-types van het virus.Over het algemeen genezen wratten spontaan na 6 tot 24 maanden, maar er bestaat een risico op recidief omdat het virus aanwezig kan blijven in de gezonde epidermis. Onbehandelde wratten kunnen zich verspreiden, andere delen van het lichaam aantasten (auto-inoculatie) of worden doorgegeven aan een andere persoon. Om uitbreiding of super-infectie van wratten te voorkomen, wordt het aanbevolen om de wrat te beschermen met een geschikt verband, om de hyperkeratose-zone niet in te snijden of te proberen de wrat zelf te verwijderen, om de handen te wassen in geval van direct contact en om aangepaste slippers te dragen in zwembaden of openbare douches.Er moet rekening worden gehouden met het risico op transmissie, de pijn, het onesthetische uitzicht, de leeftijd van de patiënt, zijn immuunstatus, het aantal, type en locatie van de wratten.De combinatie van verschillende methoden is mogelijk en een herbeoordeling van de klinische toestand na enkele maanden is noodzakelijk.Patiënten met diabetes, een neuropathie, een perifere vaataandoening of immuunge-compromitteerde patiënten moeten medisch advies inwinnen. Een medisch consult is ook noodzakelijk in het geval van wrat(ten) in het gezicht of op de geslachtsorganen, pijnlijke wratten die in aantal toenemen, een wrat nabij de nagel, een wrat met ongebruikelijke tekens (bloeding, infectie, wijziging van kleur of vorm, ...), de aanwezigheid van meerdere wratten die zich op verschillende delen van het lichaam bevinden.Keratolytische en corrosieve middelen: dagelijks lokaal aanbrengen van een of meer organische zuren in een occlusieve laag, nadat de hyperkeratose werd afgevijld zonder het omliggende weefsel te beschadigen, zorgt rechtstreeks voor een vernietiging van het geïnfecteerde epidermisgebied. Salicylzuur leidt tot het oplossen van het stratum corneum door lyse van de intercellulaire cohesie. Door een bijkomende licht irriterende werking kan ook een immuunreactie worden uitgelokt. De concentraties (10-60%) variëren afhankelijk van het product en magistrale bereidingen (vaseline, collodion) kunnen eveneens worden voorgeschreven. Melkzuur, trichloorazijnzuur en mierenzuur zijn ook keratolytica. Deze methode wordt echter niet aanbevolen voor wratten in het gelaat of genitale wratten, bij allergie voor salicylaten of bij patiënten met een neuropathie of diabetes. Gebruik bij kinderen jonger dan 2 jaar is ook gecontra-indiceerd.Cytostatica:5-fluorouracil (5-FU) lokaal aangebracht in lage concentratie (0,5%) verstoort de groei van HPV-geïnfecteerde cellen. Lokale irritatie of onycholyse in het geval van wratten rondom de nagel beperken soms het gebruik ervan.Bij de dermatoloog geven injecties van 5-fluorouracil in de wratten een hoger genezingspercentage ten opzichte van een placebo. Gezien het werkingsmechanisme is gelijktijdige orale inname van antivirale nucleosiden een contra-indicatie voor deze behandeling. Bleomycine, sterk verdund ingebracht in het letsel veroorzaakt een apoptose van de keratinocyten door remming van de synthese van DNA en eiwitten. Het gebruik ervan lijkt interessant in het geval van voetzoolwratten die ongevoelig zijn voor behandeling. Podophylline en podophyllotoxine, spindel vergiften die de celdeling in een fase van de mitose inhiberen, zijn nuttig in geval van ano-genitale wratten.In een medische praktijk kan cryotherapie door rechtstreekse verstuiving van vloeibare stikstof op de wrat directe schade aan de huidcellen veroorzaken waarbij gelijktijdig hun vasculaire toevoer wordt onderbroken, wat leidt tot necrose van het behandelde gebied. Deze methode moet worden vermeden bij kinderen omdat ze gepaard gaat met pijn die tot enkele uren na de behandeling kan aanhouden. Een exsudatieve ontstekingsreactie gedurende 1 tot 3 dagen is mogelijk, net als hypopigmentatie indien de melanocyten beschadigd zijn. Niet voorschrift gebonden behandelingen die dimethylether, propaan en, afhankelijk van het product, isobutaan, vormen een gas voor poliklinische behandeling, maar ze bereiken nooit de temperatuur van cryotherapie met vloeibare stikstof en zijn gecontraindiceerd bij jonge kinderen. Electrocoagulatie, chirurgische curettage of CO2-laserverdamping zijn minder gebruikte medische technieken vanwege het risico op littekens en pijn.Etherische olie van Ceylon kaneel ( Cinnamomum zeylanicum), rijk aan cinnamaldehyde en eugenol, kan onverdund worden aangebracht terwijl de huid rondom wordt beschermd vanwege de causticiteit. Het gebruik ervan is gecontra-indiceerd bij kinderen jonger dan 6, zwangere vrouwen of vrouwen die borstvoeding geven.